Geoff Winston about Assemblée at London Jazz Festival
“It was a joy to see the finesse and maturity of Luc Ex’s Assemblée, which brought together reeds master Ab Baars, and the unfailingly impressive saxophonist Ingrid Laubrock with Hamid Drake’s finely honed percussion and Luc Ex’s own disarmingly muted excursions on electro-acoustic bass. They carved out space with an innate sense of musical vision, created witty and starting dialogues around Luc’s demanding compositional frameworks and bounced melodic aggregations against an irrepressible subversive intent. Luc’s boundless energy channelled in to low volume acoustic output was a delightfully illuminating contrast to his usual powerhouse role in The Ex. Baars flipped back and forth from sax to clarinet, to suit the turns of the intoxicating, rapidly executed duets with Laubrock, which had the two of them briefly take on the sound of a Roland Kirk double sax blast, and Drake worked the pace around with deceptive aplomb, maintaining an equilibrium flecked with carefully placed points of tension. A masterclass for the early hours of Monday morning in Dalston.”
Link
Eddy Determeyer about Assemblée at Platformtheater Groningen: Punk en impro door zelfde deur
“Punk en impro gaan prima door één deur, dat wisten we al een tijd. Bij bassist Luc Ex gaat de liefde voor het onverwachte nog een stap verder. In zijn Assemblée heeft hij vier individualistische muzikanten bij elkaar gebracht die, ondanks of dankzij hun diverse achtergrond, voortreffelijk harmoniëren.
Dat laatste geldt heel letterlijk voor de as Ab Baars-Ingrid Laubrock. Ze hebben gemeen dat ze aan de tenorsax, hun instrument nummer één, graag harmonische boventonen ontlokken. In de compositie ‘Zajj’, zoals het hele repertoire van de hand van Ex, konden ze wat dat betreft hun hart ophalen. De balans tussen een geleidelijk ontwikkelen van thematisch materiaal op basis van summiere afspraken en volledig vrije groepsimprovisatie aan de andere kant bleef intact. Dat had met de grote oren van de betrokkenen te maken. ‘Zajj’ is overigens een goed gelukte omkering van ‘Jazz’.
Wanneer de blazers gelijk opgingen, speelde Baars veelal eerste stem, maar hij is ook een versierder. In de koepel van het geëvoceerde muziekbouwsel kun je hem vinden met rococokrulletjes, maar ook met ruig kapwerk in het fundament. Dat werd al meteen duidelijk in het eerste nummer van de middag, dat dan ook ‘Acht Uur ’s Ochtends’ heet.
De andere as, gevormd door de akoestische basgitaar van Ex en de drums van Hamid Drake, zorgde voor precies afgestelde grooves. Zijn motoriek onderstreept dat Ex alle kanten opgaat, maar toch de pulse in de gaten houdt. Ook wanneer hij met goed gemikte dieptebommen soleerde, zoals in ‘The Hare And The Turtle’. Een vergelijkbare aanpak trof je bij Drake aan: veel vrijheid, alle kanten op, maar tegelijkertijd bleef die tik op het bekken de koers aangeven. Solide en onverstoorbaar, terwijl die andere drie ledematen op avontuur gingen.
Dat je voor eigentijdse industriële piep- en bromgeluidjes geen effectenapparatuur of laptop nodig hebt, bewees Ingrid Laubrock. Zij draagt een bescheiden houtzagerij in haar saxofoonkoffer mee. Altijd handig.”
Link
Henning Bolte about Assemblée at London Jazz festival
“Und dann Luc Ex Assemblée mit den beiden Saxofonisten Ab Baars und Ingrid Laubrock sowie dem sturmerprobten Chicagoer Schlagzeuger Hamid Drake. Luc Ex ist für die kompositorischen Vorgaben zuständig und spielt akustische Bassgitarre. Und wie!
Dieser wunderbar stumpfe Klang seines Instruments, der sich zwischen den nordafrikanischen Lauten, der Guimbri und der Doussn Goni bewegt. Abwechselnd gerupft und geschruppt im Verein mit Hamid Drakes prasselndem Geschläge schaffen sie ein rauhes Gestrebe, das sich mit dem Atem der beiden Windinstrumente verschränkt, deren Farben verwirbelt, sie fängt, sie aufsteigen und wie ein Funkenflug sprühen lässt.
Baars und Laubrock, Laubrock und Baars sind eine wahrlich goldene Kombination, in der beide nur noch besser werden. Eine reine Freude, wie sie kürzeln und dann wieder schweifen, wie sie in einem Moment andeuten und im nächsten voll hineintauchen. Und all das mit dem Ernst der Selbstverständlichkeit, der Leichtigkeit des Unwiederholbaren und der Schönheit des gerade noch Greifbaren. Wenn Baars zur Klarinette griff, immer im ultimen Moment, stand das Erstaunen sich selbst gegenüber (und tanzte Tango).”
Link
Bio of Luc Ex’ Assemblée | Press about Luc Ex’ Assemblée | Concerts of Luc Ex’ Assemblée | Music of Luc Ex’ Assemblée | Video’s of Luc Ex’ Assemblée | Photo’s of Luc Ex’ Assemblée